" عشق "    یا    " هوس " ؟!

یک معادله ی ِ انتگرال ، در بازه انتگرال گیری زن تا مرد !

معادله ای در کنکور ِ تقوا که هنوز نتوانسته ام آن را رفع ِ ابهام کنم ،

معادله ای که صورتش زیبا و مخرج ِ آن صفر است .

شیطان به انسان سجده نکرد و من بسی نامردتر از شیطان ، که زندگی ام یک انسان است 

و در شبانه روز بارها یاد و نام ِ او را سجده و ستایش میکنم ...

شبیه هیچ شده ام ، اوج ِ خودم را گم کرده ام !

برای رهایی از چیزایی که مقصدشون خودم هستم ،

برای جبران ِ مافات با خدا ، وقتی خدا رو تهدید می کنم :
" اگه کمکم نکنی خودم به خودم کمک می کنم تا زودتر به تو برسم "
وقتی تک تک ِ این جملات رو با تمام ِ وجود فقط برای آرامش خودم می نویسم

وقتی می دونم ، نمی تونم آدرس ِ این وبلاگ رو بهت بدم

و هیچ دستگیره امیدی ندارم جز خدا ،
 

چه راهی تدبیر است ؟!

شاید سیگار ، شاید خوکشی ، شاید ...

شاید وقتم تموم شده و من دیگه حق زندگی ندارم !

اما شاید هنوز هم برای منتظر بودن دیر نباشد ...

و دوباره لحظه ای بعد همه شایدهایم به جاده ای که از سجاده تا خدا ادامه دارد ،

منتهی می شود ...

تکرار می کنم زندگی را به امید ِ آن روز خوب {که قولش را تضمینی گرفته ام *:)}

به قول ِ سهرآب :

ای خدای ِ دشت نیلوفر ،

بازگردان ، رهرو بی تاب را  ، از جاده رویا ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: